POEMA DE VIDA

    La   tragedia
                                 Dame   El frappé
      Miro al bolero
                                Dame   Lo necesito y agua también ahora.
                                               Tienes que comerme
                              Perdón.
                                               Cómeme.

Mis brazos y yo estamos desraizados
No podríamos.
Crucé por el río
No puedo sonreír
O vivir.

                                               Dime
                                               ¿tienes amor?
                                               ¿estás solo?
Me mató y salió
Mis ojos quedaron aquí con la piñata entre los árboles

Para siempre


Alec Willis

No hay comentarios: